Дар ҷаҳони муосир яке аз хатарҳои ҷиддӣ ба амнияту оромии кишварҳо — терроризм ва экстремизм мебошад. Гурӯҳҳои ифротӣ мекӯшанд, ки тавассути интернет ва шабакаҳои иҷтимоӣ ҷавононро бо шиорҳои бардурӯғ ба доми худ кашанд. Онҳо ваъда медиҳанд, ки гӯё «ҳаёти беҳтар», «озодӣ» ё «ҷиҳод» меоранд, аммо дар асл ба марг, вайроншавӣ ва нобудшавии халқу миллат меоранд.
